Analiza obrazu.
Obraz nr. 69 zrealizowany został w 1987 roku w miesiącu kwietniu, maju, czerwcu.
Podkład farba olejna, biała dla uzyskania przewagi bieli (powód brak bieli cynkowej czy jakiejkolwiek)
Obraz malowany na podstawie szkicu tworzonego wcześniej.
Zastosowanie tzw. techniki warstwowej, umieszczenie dwóch postaci oddzielonych od siebie drzwiami, kobiety i mężczyzny ogólny szkic obrazu wywołany w psychice.
Tajemnicą jest rozum i zachodzące w nim procesy myślowe. Na obrazie składają się one w łańcuch powiązanych ze sobą ogniw. Te ogniwa w kształcie figur, kolorów, linii, znaków, liter, itp. tworzą obraz.
Charakterystyczny dowolny układ kompozycji bez przemyślnego komponowania stateczności zarówno w układzie barw, figur, kolorów, linii, znaków, liter, itp. jak i konstrukcji pozwala na nieograniczoną swobodę w tworzeniu poddania się intuicyjnym reakcjom psycho-fizycznym zachodzących w umyśle.
Tego rodzaju "prymitywistyczne" podejście do tworzenia w ogóle mogłoby się wydawać może zbyt (bardzo dowolne) anarchistyczne, ale tylko pozornie. Dowolność i swoboda twórcza wyzwalają w umyśle nieocenione pokłady twórcze uzyskując dostęp do tego co jeszcze nie poznane, nie odkryte.
Dowolność ta ograniczona ramami w których dobór światła i koloru nie da się przekroczyć poza percepcyjność naszego umysłu.
Ale ograniczenia te spowodowane są środowiskiem zewnętrznym w jakim żyjemy, doznania zewnętrzne przepływają przez naszą psychikę i w tworzeniu nakazują nam na przykład na kształcie, który przypomina nam kształt ust umieścić czerwień, lub kolor zbliżony do czerwieni.
Obserwacje te i ta pozorna dowolność, w której odnosi się nieukrywaną przyjemność lub tzw. radość tworzenia są charakterystyczne dla sztuki wolnej (sposób w jaki tworzymy sztukę ludową).
Zanotowanie swoich doznań przez artystę narratora obecnie polega już nie tylko na malowaniu tego co urzeka na zewnątrz, ale tego co urzeka od wewnątrz.
