I see in front of you items, the ones that are there are really and interact with me.
There are then at my drawings. Unnoticed lost in oblivion.
It is in this image the essence and quintessence of interactions, the chronology of events, this shows the system action or sequence of causes that so and not otherwise, it is, and not something else, is throwing us, me, in the chronology of the events happening portraying the subjects of these is, and not others is what we pre-requisite.
Practically we have to come with them, meet them on our way.
Lies in the existence of a drama, a kind of enslavement, coercion, lack of freedom, therefore some first cause leading us through istmienie, toward what?
But this participation in the spectacle that is life seems to have the hallmarks of sense. Here is a panoramic view in front of us, which is the whole of our existence, and we have an opportunity to read the existence of their own senses, no matter what they might be.
And this is only our happiness and freedom only in the experience of life is the observation, admiration, moving images to be captured with no impact on their course
observations, record this while staring at his wondering gaze of the one who guides us in the reception of the image.
Well show the images without release creators are dead, blank?, Creating situations, revealing the side of such forms without the viewer, playing for one-why?
Too departing from the essence of banality, I lose myself.
The essence of J. W.
The end.
25.09.2000 godz. 23:42
Widzę przed sobą przedmioty, te, które są, istnieją naprawdę i oddziaływują na mnie.
Pojawiają się potem na moich rysunkach. Niezauważane zatracają się w niepamięć.
Jest w tym obrazie cała istota i kwintesencja oddziaływań, chronologia zdarzeń, owa ukazuje system działań, lub ciąg powodujący, to, że tak a nie inaczej, to właśnie, a nie coś innego, to rzucanie nas, mnie, w chronologię następujących po sobie zdarzeń ukazywanie się przedmiotów tych właśnie, a nie innych właśnie jest nam z góry narzucona.
Praktycznie musimy się z nimi zetknąć, spotkać je na naszej drodze.
Tkwi w tym jakiś dramat istnienia, coś w rodzaju zniewolenia, przymusu, braku wolności, związku z jakimś prapoczątkiem prowadzącym nas przez istmienie, ku czemu?
A jednak to uczestnictwo w tym spektaklu, jakim jest życie wydaje sie mieć znamiona sensu. Oto roztacza się przed nami widok , jakim jest całe nasze istnienie, i mamy sposobność odczycia tego istnienia własnymi zmysłami, obojętnie jakim by one nie było.
I oto jedynym naszym szczęściem i jedyną wolnością w przeżywaniu życia jest obserwacja, podziw, przesuwających się obrazów nie mając na ich przebieg wpływu
obserwacje, notowanie owego wpatrując się jednocześnie swoim zdziwionym wzrokiem w tego, który kieruje nami w odbiorze obrazu.
Cóż przedstawiają obrazy bez ukazania twórcy, są martwe?, puste?, tworząc sytuacje, ukazując z boku np. postacie bez widza, gramy dla nikogo-dlaczego?
Zbyt odchodząc od istoty dla banalności, zatracam się.
Istota J.W.
Koniec.
2000.09.25 h. 23.42
Ich sehe vor Ihnen Produkte, die, die es wirklich und interagieren mit mir sind.
Es gibt dann bei meinen Zeichnungen. Unbemerkt verloren in Vergessenheit.
Es ist in diesem Bild die Essenz und Quintessenz der Wechselwirkungen, die Chronologie der Ereignisse, zeigt das System diese Aktion oder eine Folge von Ursachen, dass so und nicht anders ist es, und nicht etwas anderes, wirft uns, ich, in der Chronologie der Ereignisse passiert porträtiert die Themen von diesen ist, und andere nicht ist, was wir vor, eine Voraussetzung.
Praktisch haben wir mit ihnen zu kommen, treffen sie auf den Weg.
Liegt in der Existenz eines Dramas, eine Art von Versklavung, Nötigung, Mangel an Freiheit, deshalb einige erste Ursache, die uns durch istmienie, gegen was?
Aber diese Teilnahme an der Schauspiel, das Leben ist, scheint die Handschrift der Sinn haben. Hier ist ein Blick vor uns, die unsere ganze Existenz ist, und wir haben die Möglichkeit, die Existenz ihrer eigenen Sinne zu lesen, egal, was sie sein könnten.
Und dies ist nur unser Glück und Freiheit nur in der Erfahrung des Lebens ist die Beobachtung, Bewunderung, bewegte Bilder, um ohne Auswirkung auf ihren Kurs eingefangen werden
Beobachtungen, notieren Sie dies, während starrte auf seine fragen Blick dessen, der uns in der Rezeption des Bildes führt.
Nun zeigen die Bilder ohne Freigabe Schöpfer sind tot, leer?, Erstellen von Situationen, enthüllt die Seite einer solchen Formen ohne den Betrachter, spielen für ein-warum?
Too vom Wesen der Banalität, verliere ich mich.
Das Wesen der J. W.
Das Ende.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz