22 June 1982

Enough! I have not been painted and now say that they do not need or can not everything created before it can appreciate a sham. I absorbed some crude dreams, thoughts, poor, and each of them fruitless, mush, each individual image that drives me crazy.
Now, sitting in front of a white rectangle can not express the color, shape what is hidden within me, I just can not grasp the imagination under control because I do not know what it looks like, but what is important that I know exist. Figure comes after a fashion well. Here a small plus.
I fall asleep at 22 June 1982. 24:23

Basta ya! No me han pintado y ahora dicen que no necesitan o no pueden todo lo creado antes de que pueda apreciar una farsa. Me absorbió algunos sueños, pensamientos crudo, pobres, y cada uno de ellos papilla infructuoso, cada imagen que me vuelve loco.
Ahora, sentado delante de un rectángulo blanco no puede expresar el color, forma lo que se esconde dentro de mí, yo no puedo entender la imaginación bajo control, porque yo no sé lo que parece, pero lo que es importante que sabemos que existen. La figura viene en cierto modo también. Aquí una más pequeña.
Me quedo dormido al 22 de junio de 1982. 24:23

  Assez! Je n'ai pas été peint et disent maintenant qu'ils n'ont pas besoin ou ne peut pas tout créé avant de pouvoir apprécier une imposture. J'ai absorbé certains rêves, les pensées brut, pauvres, et chacun d'entre eux infructueuses, bouillie, chaque image qui me rend fou.
Maintenant, assis en face d'un rectangle blanc ne peut pas exprimer la couleur, la forme ce qui est caché en moi, je ne peux pas saisir l'imagination sous contrôle parce que je ne sais pas à quoi il ressemble, mais ce qui est important ce que je sais exister. Chiffre vient après un mode bien. Voici un petit plus.
Je m'endors à 22 Juin 1982. 24:23


Dosyć !! Długo nie malowałem i stwierdzam obecnie, że nie potrzebuję, czy nie potrafię wszystkiego co stworzyłem wcześniej docenić a może to blaga. Pochłaniały mnie jakieś prostackie marzenia, myśli ubogie, a każda z nich bezowocna, papka, w każdym z osobna obrazie co doprowadza mnie do szału.
Siadając teraz przed białym prostokątem nie potrafię wyrazić kolorem, kształtem tego co jest ukryte we mnie, nie mogę po prostu ująć tego w karby wyobraźni ponieważ nie wiem jak to wygląda, natomiast, co istotne wiem że istnieje. Rysunek wychodzi jako tako dobrze. Tu mały plus.
Zasypiam 22 VI 1982 godz. 24:23