Realizm.
Nastawienie realistyczne można by scharakteryzować jako uznanie poza swoim “JA” otaczającej nas rzeczywistości. Wszechstronne jej poznanie można urzeczywistniać w formy plastyczne. Obrazowanie form, zestawianie ze sobą, analizowanie i zgłębianie pozwala nam zoriętować się w jaki sposób umysł działa, które formy rzeczywistości działają na nas, dlaczego te, a nie inne oraz w jaki sposób są przekształcane. Operowanie tego rodzaju twórczością wydaje się bardziej odpowiednim sposobem poznania rzeczywistości niż słowo, chociażby dlatego, że patrząc na otaczającą nas realność nie widzimy słów i znaczeń lecz obrazy, kształty, bryły, kolory, postacie etc.
Obiektywizm.
Łączy się ściśle z realizmem. To ta głęboko wyryta zasada i przeświadczenie, że w zdobywaniu poznawczym rzeczywistości “JA” jestem od niej zależny i muszę ją z trudem zdobywać, że nie jestem miarą i ośrodkiem świata. Zależność ta i zdobywanie poznawcze rzeczywistości, trud z tym związany wynika z szukania klucza, który pozwoliłby na konstrukcję teorii obrazowania rzeczywistości za pomocą form plastycznych. Wydaje się, że jest to możliwe. Należy jednak pamiętać, że działanie umysłu nie jest stałe lecz zmienne. Obrazy rzeczywistości w sposób ciągły przesuwają się przed nami w sposób ciągły, a zatrzymane obrazują poszczególne etapy działań, pozwalają cofnąć się w czasie i możemy zestawiając je ze sobą dokonać analizy psychoanalitycznej poszczególnych zatrzymań.
Uniwersalizm.
Uniwersalizm intelektu objawia się tym, że umysł celowo nie eliminuje ze swojej świadomości, ze swojego pola obserwacji i badań żadnego odłamu tej rzeczywistości, która jest mu dana; stara się jednym słowem uwzględnić wszystkie dane i nie przymykać oczu na żadne dziedziny. Oznacza to że świadomość jest podstawą, którą należy się kierować podczas tworzenia obrazu. Jeżeli te cechy uzupełnimy poczuciem głębokiej odpowiedzialności intelektu możemy być pewni, że intelekt ten dojdzie do prawdy.
np. Stefana Swieżawskiego.
Realism.
Realistic attitudes could be characterized as recognition beyond the "I" of reality that surrounds us. Comprehensive knowledge of it can be realized in art forms. Imaging forms, comparing with each other, analyzing and exploring allows us to break down in what way the mind works, which forms of reality act on us, why these and not others, and how they are transformed. The operation of this kind of creativity seems to be a more appropriate way of knowing reality than a word, if only because looking at the reality that surrounds us, we do not see words and meanings, but pictures, shapes, solids, colors, figures etc.
Objectivism.
It is closely connected with realism. It is this deeply etched principle and the conviction that in acquiring the cognitive reality of "I" I depend on it and I must find it hard to find that I am not a measure and center of the world. This dependence and cognitive acquisition of reality, the effort involved in it arises from searching for a key that would allow the construction of the theory of reality imaging using artistic forms. It seems that it is possible. However, it should be remembered that the action of the mind is not permanent but variable. The images of reality are continuously moving ahead of us, and the stopped ones depict the various stages of action, allow us to go back in time and, by juxtaposing them, make a psychoanalytic analysis of individual detentions.
Universalism.
The universalism of the intellect is manifested in the fact that the mind intentionally does not eliminate from its consciousness, from its field of observation and research, no fragment of this reality which is given to it; he tries to take all the data in one word and not close his eyes to any areas. This means that consciousness is the basis that should be guided during the creation of the image. If we supplement these features with a sense of deep responsibility of the intellect, we can be sure that this intellect will come to the truth.
for example, Stefan Swieżawski.
Réalisme.
Les attitudes réalistes pourraient être caractérisées comme une reconnaissance au-delà du "moi" de la réalité qui nous entoure. Une connaissance approfondie de celui-ci peut être réalisée dans des formes d'art. Imager les formes, comparer, analyser et explorer nous permet de décomposer le fonctionnement de l'esprit, les formes de la réalité qui agissent sur nous, pourquoi celles-ci et non les autres et comment elles se transforment. Le fonctionnement de ce type de créativité semble être un moyen plus approprié de connaître la réalité qu'un mot, ne serait-ce que parce que, en regardant la réalité qui nous entoure, nous ne voyons pas les mots et les significations, mais des images, des formes, des solides, des couleurs, des figures, etc.
Objectivité.
Il est étroitement lié au réalisme. C’est ce principe profondément ancré et la conviction qu’en acquérant la réalité cognitive du "je", je compte sur elle et que je dois avoir du mal à constater que je ne suis pas une mesure ni un centre du monde. Cette dépendance et cette acquisition cognitive de la réalité, l’effort qu’elle implique découlent de la recherche d’une clé qui permettrait de construire la théorie de la réalité en utilisant des formes artistiques. Il semble que c'est possible. Cependant, il convient de rappeler que l'action de l'esprit n'est pas permanente, mais variable. Les images de la réalité avancent continuellement devant nous et les images arrêtées décrivent les différentes étapes de l’action, nous permettent de remonter dans le temps et, en les juxtaposant, de faire une analyse psychanalytique des détentions individuelles.
Universalisme.
L'universalisme de l'intellect se manifeste par le fait que l'esprit n'élimine pas intentionnellement de sa conscience, de son champ d'observation et de recherche, aucun fragment de cette réalité qui lui est donnée; il essaie de prendre toutes les données en un mot et de ne pas fermer les yeux sur aucune zone. Cela signifie que la conscience est la base qui devrait être guidée lors de la création de l'image. Si nous complétons ces caractéristiques par un sens de responsabilité profonde de l'intellect, nous pouvons être sûrs que cet intellect parviendra à la vérité.
par exemple, Stefan Swieżawski.
Realismus.
Realistische Einstellungen könnten als Anerkennung jenseits des "Ichs" der Realität charakterisiert werden, das uns umgibt. Umfassendes Wissen darüber kann in Kunstformen verwirklicht werden. Formen abbilden, miteinander vergleichen, analysieren und erforschen ermöglicht es uns, aufzuschlüsseln, wie der Verstand funktioniert, welche Formen der Realität auf uns wirken, warum diese und nicht andere und wie sie transformiert werden. Der Einsatz dieser Art von Kreativität scheint ein geeigneterer Weg zu sein, um die Realität zu erkennen als ein Wort. Wenn wir nur die Realität betrachten, die uns umgibt, sehen wir keine Worte und Bedeutungen, sondern Bilder, Formen, Körper, Farben, Figuren usw.
Sachlichkeit.
Es ist eng mit dem Realismus verbunden. Es ist dieses tief verwurzelte Prinzip und die Überzeugung, dass ich bei der Erlangung der kognitiven Realität von "Ich" darauf angewiesen bin und es mir schwer fallen muss, zu erkennen, dass ich kein Maß und Mittelpunkt der Welt bin. Aus dieser Abhängigkeit und kognitiven Erfassung der Realität resultiert der damit verbundene Aufwand aus der Suche nach einem Schlüssel, der die Konstruktion der Theorie der Realitätsabbildung unter Verwendung künstlerischer Formen ermöglicht. Es scheint, dass es möglich ist. Es sollte jedoch beachtet werden, dass die Handlung des Geistes nicht permanent, sondern variabel ist. Die Bilder der Realität bewegen sich ununterbrochen vor uns, und die angehaltenen zeigen die verschiedenen Handlungsstadien, ermöglichen es uns, in die Vergangenheit zu reisen und durch Gegenüberstellung eine psychoanalytische Analyse der einzelnen Inhaftierungen vorzunehmen.
Universalismus.
Der Universalismus des Intellekts manifestiert sich in der Tatsache, dass der Verstand absichtlich kein Fragment dieser ihm gegebenen Realität aus seinem Bewusstsein, aus seinem Beobachtungs- und Forschungsfeld eliminiert; er versucht, alle daten in einem wort zu erfassen und die augen vor keinem bereich zu verschließen. Dies bedeutet, dass Bewusstsein die Grundlage ist, die bei der Erstellung des Bildes geleitet werden sollte. Wenn wir diese Merkmale mit einem Gefühl tiefer Verantwortung des Intellekts ergänzen, können wir sicher sein, dass dieser Intellekt zur Wahrheit kommt.
Zum Beispiel Stefan Swieżawski.
Реализм.
Реалистичные отношения можно охарактеризовать как признание за пределами «Я» реальности, которая нас окружает. Всестороннее знание этого может быть реализовано в художественных формах. Формы воображения, сравнение друг с другом, анализ и исследование позволяют нам понять, как работает ум, какие формы реальности действуют на нас, почему эти, а не другие, и как они преобразуются. Работа такого рода творчества кажется более подходящим способом познания реальности, чем слова, хотя бы потому, что, глядя на окружающую нас реальность, мы видим не слова и значения, а картины, формы, тела, цвета, фигуры и т. Д.
Объективность.
Это тесно связано с реализмом. Именно этот глубоко запечатленный принцип и убежденность в том, что, приобретая познавательную реальность «Я», я зависим от нее, и мне трудно найти, что я не мера и центр мира. Эта зависимость и познавательное восприятие реальности, приложенные к ней усилия возникают в результате поиска ключа, который позволил бы построить теорию отображения реальности с использованием художественных форм. Кажется, что это возможно. Однако следует помнить, что действие ума не является постоянным, а переменным. Образы реальности постоянно движутся впереди нас, а остановленные изображают различные этапы действия, позволяют нам вернуться назад во времени и, сопоставляя их, проводят психоаналитический анализ индивидуальных задержаний.
Универсализм.
Универсализм интеллекта проявляется в том факте, что разум намеренно не устраняет из своего сознания, из его поля наблюдения и исследования ни один фрагмент этой реальности, который ему дан; он пытается взять все данные одним словом и не закрывать глаза ни на какие области. Это означает, что сознание является основой, которой следует руководствоваться при создании образа. Если мы дополним эти черты чувством глубокой ответственности интеллекта, мы можем быть уверены, что этот интеллект придет к истине.
например, Стефан Свежавский.
Nastawienie realistyczne można by scharakteryzować jako uznanie poza swoim “JA” otaczającej nas rzeczywistości. Wszechstronne jej poznanie można urzeczywistniać w formy plastyczne. Obrazowanie form, zestawianie ze sobą, analizowanie i zgłębianie pozwala nam zoriętować się w jaki sposób umysł działa, które formy rzeczywistości działają na nas, dlaczego te, a nie inne oraz w jaki sposób są przekształcane. Operowanie tego rodzaju twórczością wydaje się bardziej odpowiednim sposobem poznania rzeczywistości niż słowo, chociażby dlatego, że patrząc na otaczającą nas realność nie widzimy słów i znaczeń lecz obrazy, kształty, bryły, kolory, postacie etc.
Obiektywizm.
Łączy się ściśle z realizmem. To ta głęboko wyryta zasada i przeświadczenie, że w zdobywaniu poznawczym rzeczywistości “JA” jestem od niej zależny i muszę ją z trudem zdobywać, że nie jestem miarą i ośrodkiem świata. Zależność ta i zdobywanie poznawcze rzeczywistości, trud z tym związany wynika z szukania klucza, który pozwoliłby na konstrukcję teorii obrazowania rzeczywistości za pomocą form plastycznych. Wydaje się, że jest to możliwe. Należy jednak pamiętać, że działanie umysłu nie jest stałe lecz zmienne. Obrazy rzeczywistości w sposób ciągły przesuwają się przed nami w sposób ciągły, a zatrzymane obrazują poszczególne etapy działań, pozwalają cofnąć się w czasie i możemy zestawiając je ze sobą dokonać analizy psychoanalitycznej poszczególnych zatrzymań.
Uniwersalizm.
Uniwersalizm intelektu objawia się tym, że umysł celowo nie eliminuje ze swojej świadomości, ze swojego pola obserwacji i badań żadnego odłamu tej rzeczywistości, która jest mu dana; stara się jednym słowem uwzględnić wszystkie dane i nie przymykać oczu na żadne dziedziny. Oznacza to że świadomość jest podstawą, którą należy się kierować podczas tworzenia obrazu. Jeżeli te cechy uzupełnimy poczuciem głębokiej odpowiedzialności intelektu możemy być pewni, że intelekt ten dojdzie do prawdy.
np. Stefana Swieżawskiego.
Realism.
Realistic attitudes could be characterized as recognition beyond the "I" of reality that surrounds us. Comprehensive knowledge of it can be realized in art forms. Imaging forms, comparing with each other, analyzing and exploring allows us to break down in what way the mind works, which forms of reality act on us, why these and not others, and how they are transformed. The operation of this kind of creativity seems to be a more appropriate way of knowing reality than a word, if only because looking at the reality that surrounds us, we do not see words and meanings, but pictures, shapes, solids, colors, figures etc.
Objectivism.
It is closely connected with realism. It is this deeply etched principle and the conviction that in acquiring the cognitive reality of "I" I depend on it and I must find it hard to find that I am not a measure and center of the world. This dependence and cognitive acquisition of reality, the effort involved in it arises from searching for a key that would allow the construction of the theory of reality imaging using artistic forms. It seems that it is possible. However, it should be remembered that the action of the mind is not permanent but variable. The images of reality are continuously moving ahead of us, and the stopped ones depict the various stages of action, allow us to go back in time and, by juxtaposing them, make a psychoanalytic analysis of individual detentions.
Universalism.
The universalism of the intellect is manifested in the fact that the mind intentionally does not eliminate from its consciousness, from its field of observation and research, no fragment of this reality which is given to it; he tries to take all the data in one word and not close his eyes to any areas. This means that consciousness is the basis that should be guided during the creation of the image. If we supplement these features with a sense of deep responsibility of the intellect, we can be sure that this intellect will come to the truth.
for example, Stefan Swieżawski.
Réalisme.
Les attitudes réalistes pourraient être caractérisées comme une reconnaissance au-delà du "moi" de la réalité qui nous entoure. Une connaissance approfondie de celui-ci peut être réalisée dans des formes d'art. Imager les formes, comparer, analyser et explorer nous permet de décomposer le fonctionnement de l'esprit, les formes de la réalité qui agissent sur nous, pourquoi celles-ci et non les autres et comment elles se transforment. Le fonctionnement de ce type de créativité semble être un moyen plus approprié de connaître la réalité qu'un mot, ne serait-ce que parce que, en regardant la réalité qui nous entoure, nous ne voyons pas les mots et les significations, mais des images, des formes, des solides, des couleurs, des figures, etc.
Objectivité.
Il est étroitement lié au réalisme. C’est ce principe profondément ancré et la conviction qu’en acquérant la réalité cognitive du "je", je compte sur elle et que je dois avoir du mal à constater que je ne suis pas une mesure ni un centre du monde. Cette dépendance et cette acquisition cognitive de la réalité, l’effort qu’elle implique découlent de la recherche d’une clé qui permettrait de construire la théorie de la réalité en utilisant des formes artistiques. Il semble que c'est possible. Cependant, il convient de rappeler que l'action de l'esprit n'est pas permanente, mais variable. Les images de la réalité avancent continuellement devant nous et les images arrêtées décrivent les différentes étapes de l’action, nous permettent de remonter dans le temps et, en les juxtaposant, de faire une analyse psychanalytique des détentions individuelles.
Universalisme.
L'universalisme de l'intellect se manifeste par le fait que l'esprit n'élimine pas intentionnellement de sa conscience, de son champ d'observation et de recherche, aucun fragment de cette réalité qui lui est donnée; il essaie de prendre toutes les données en un mot et de ne pas fermer les yeux sur aucune zone. Cela signifie que la conscience est la base qui devrait être guidée lors de la création de l'image. Si nous complétons ces caractéristiques par un sens de responsabilité profonde de l'intellect, nous pouvons être sûrs que cet intellect parviendra à la vérité.
par exemple, Stefan Swieżawski.
Realismus.
Realistische Einstellungen könnten als Anerkennung jenseits des "Ichs" der Realität charakterisiert werden, das uns umgibt. Umfassendes Wissen darüber kann in Kunstformen verwirklicht werden. Formen abbilden, miteinander vergleichen, analysieren und erforschen ermöglicht es uns, aufzuschlüsseln, wie der Verstand funktioniert, welche Formen der Realität auf uns wirken, warum diese und nicht andere und wie sie transformiert werden. Der Einsatz dieser Art von Kreativität scheint ein geeigneterer Weg zu sein, um die Realität zu erkennen als ein Wort. Wenn wir nur die Realität betrachten, die uns umgibt, sehen wir keine Worte und Bedeutungen, sondern Bilder, Formen, Körper, Farben, Figuren usw.
Sachlichkeit.
Es ist eng mit dem Realismus verbunden. Es ist dieses tief verwurzelte Prinzip und die Überzeugung, dass ich bei der Erlangung der kognitiven Realität von "Ich" darauf angewiesen bin und es mir schwer fallen muss, zu erkennen, dass ich kein Maß und Mittelpunkt der Welt bin. Aus dieser Abhängigkeit und kognitiven Erfassung der Realität resultiert der damit verbundene Aufwand aus der Suche nach einem Schlüssel, der die Konstruktion der Theorie der Realitätsabbildung unter Verwendung künstlerischer Formen ermöglicht. Es scheint, dass es möglich ist. Es sollte jedoch beachtet werden, dass die Handlung des Geistes nicht permanent, sondern variabel ist. Die Bilder der Realität bewegen sich ununterbrochen vor uns, und die angehaltenen zeigen die verschiedenen Handlungsstadien, ermöglichen es uns, in die Vergangenheit zu reisen und durch Gegenüberstellung eine psychoanalytische Analyse der einzelnen Inhaftierungen vorzunehmen.
Universalismus.
Der Universalismus des Intellekts manifestiert sich in der Tatsache, dass der Verstand absichtlich kein Fragment dieser ihm gegebenen Realität aus seinem Bewusstsein, aus seinem Beobachtungs- und Forschungsfeld eliminiert; er versucht, alle daten in einem wort zu erfassen und die augen vor keinem bereich zu verschließen. Dies bedeutet, dass Bewusstsein die Grundlage ist, die bei der Erstellung des Bildes geleitet werden sollte. Wenn wir diese Merkmale mit einem Gefühl tiefer Verantwortung des Intellekts ergänzen, können wir sicher sein, dass dieser Intellekt zur Wahrheit kommt.
Zum Beispiel Stefan Swieżawski.
Реализм.
Реалистичные отношения можно охарактеризовать как признание за пределами «Я» реальности, которая нас окружает. Всестороннее знание этого может быть реализовано в художественных формах. Формы воображения, сравнение друг с другом, анализ и исследование позволяют нам понять, как работает ум, какие формы реальности действуют на нас, почему эти, а не другие, и как они преобразуются. Работа такого рода творчества кажется более подходящим способом познания реальности, чем слова, хотя бы потому, что, глядя на окружающую нас реальность, мы видим не слова и значения, а картины, формы, тела, цвета, фигуры и т. Д.
Объективность.
Это тесно связано с реализмом. Именно этот глубоко запечатленный принцип и убежденность в том, что, приобретая познавательную реальность «Я», я зависим от нее, и мне трудно найти, что я не мера и центр мира. Эта зависимость и познавательное восприятие реальности, приложенные к ней усилия возникают в результате поиска ключа, который позволил бы построить теорию отображения реальности с использованием художественных форм. Кажется, что это возможно. Однако следует помнить, что действие ума не является постоянным, а переменным. Образы реальности постоянно движутся впереди нас, а остановленные изображают различные этапы действия, позволяют нам вернуться назад во времени и, сопоставляя их, проводят психоаналитический анализ индивидуальных задержаний.
Универсализм.
Универсализм интеллекта проявляется в том факте, что разум намеренно не устраняет из своего сознания, из его поля наблюдения и исследования ни один фрагмент этой реальности, который ему дан; он пытается взять все данные одним словом и не закрывать глаза ни на какие области. Это означает, что сознание является основой, которой следует руководствоваться при создании образа. Если мы дополним эти черты чувством глубокой ответственности интеллекта, мы можем быть уверены, что этот интеллект придет к истине.
например, Стефан Свежавский.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz